Wie een blik werpt op de Westertoren, ziet meteen het wapen van Amsterdam prijken op de gevel. Ook op vele andere plekken in Amsterdam kom je dit wapen tegen. Wat is echter de precieze betekenis van dit schild? De precieze ontstaansgeschiedenis is niet duidelijk, maar er doen wel een aantal verhalen over de ronde. Hieronder zullen we de verhalen uit de doeken doen.

De drie Andreaskruisen

Het eerste dat opvalt bij een blik op het wapen zijn de drie Andreaskruisen die prominent in beeld staan. Deze kruisen die onder elkaar zijn geplaatst, zijn naar alle waarschijnlijkheid een verwijzing naar de apostel Andreas. Deze apostel stierf aan de marteldood terwijl hij aan het kruis hing. De kruisen zijn ook in andere wapens te vinden in steden rondom Amsterdam, zoals Ouder-Amstel en Nieuwer-Amstel. Naar alle waarschijnlijkheid zijn de Andreaskruisen op het wapen terecht gekomen door het geslacht Persijn. Deze familie woonde in de buurt van Amsterdam (Waterland) en bezat zeer veel grond in en rond Amsterdam. De kruisen zijn geplaatst op de zwarte baan, tussen de twee rode banen. Het is onduidelijk waarvoor deze kleuren gebruikt zijn. Naar alle waarschijnlijkheid heeft het te maken met het water waaraan de hoofdstad gelegen is. Ook bij andere Hollandse steden als Dordrecht en Delft is de kleur zwart om die reden gebruikt. Er is echter geen officiële lezing over te vinden.

De prachtige Keizerskroon

Boven de drie Andreaskruisen is de prachtige Keizerskroon te zien. Deze kroon ontving Amsterdam in 1489 van Maximiliaan uit Oostenrijk. Amsterdam had in die tijd zeer veel geld geleend aan deze landheer. In ruil daarvoor gaf Maximiliaan Amsterdam de Keizerskroon. De Keizerskroon was internationaal gezien zeer belangrijk voor de handel. Het gaf aan dat de stad beschermd werd, waardoor het er veiliger was dan andere gebieden. De twee leeuwen aan de zijkant van het schild gaven ook de bescherming van het schild weer. De leeuwen werden in de zestiende eeuw toegevoegd.

Een sterk devies

Onder het schild is een sterk devies geplaatst: “Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig”. Deze sterke woorden zijn door Koningin Wilhelmina aan de stad Amsterdam toegekend. Het is onduidelijk wanneer ze dit precies heeft gedaan. Hier doen zich twee verhalen over voor. In het eerste verhaal zou Koningin Wilhelmina op 29 maart 1947 deze toekenning hebben gedaan, om aan te geven hoe sterk de Amsterdammers zich in de Tweede Wereldoorlog hebben gedragen. Bij het tweede verhaal zouden de woorden op 25 februari 1946 zijn toegevoegd, om de februaristaking te herdenken. Veel Amsterdammers dragen het schild in ieder geval met trots.